Alles over De IJskar
Ons verhaal
In 2019 besloot Benjamin, toen 17 jaar oud, om als bijbaantje een ijskar te beginnen. Met zijn zelfgebouwde ijskar fietste hij door de woonwijken en stond hij regelmatig op feesten en evenementen.
De IJskar werd steeds bekender en de vraag groeide. Ondertussen zijn er twee identieke ijskarren, waarmee wij met ‘Team De IJskar’ op de leukste feesten, partijen en evenementen staan.
We nemen je graag mee in ons verhaal van A tot Z. Klik op meer weten om ons verhaal per jaar te lezen.
Wat maakt ons cool?
Een ijskar is voor jong en oud natuurlijk super leuk. Maar wat maakt ons dan zo cool? Als wij kijken naar wat wij belangrijk vinden dan springt er één ding uit: Mensen blij maken.
Want van elke glimlach die wij zien, geven wij een nog grotere glimlach voor terug.
Dit vinden wij héél belangrijk en je zal daarom ook altijd een vrolijke ijscoman of ijscovrouw van ‘Team De IJskar’ achter een van onze ijskarren zien staan.
De IJskar door de jaren heen
In dit overzicht neem ik je mee in mijn verhaal van 2019 tot en met 2023
Geschreven door: Benjamin
Het idee
Toen ik net 17 was geworden, kwam ik op het idee om in de zomervakantie ijsjes te gaan verkopen. Alle ijskarren die op marktplaats stonden waren lelijk en niet praktisch.
Dat ik zelf een ijskar moest bouwen werd snel duidelijk, toen het idee eenmaal op papier stond, heb ik een oude bakfiets gekocht, een vriezer, wat bouwmaterialen, ijsbakken, ijslepels en overige benodigdheden. Met een beetje hulp heb ik toen mijn eigen ijskar gebouwd.
Het eerste jaar
Met mijn zelfgebouwde ijskar, die gevuld bijna 150 kilo weegt, fietste ik in de zomer van 2019 door heel Bergen op Zoom. Ik begon in het centrum, via fort zeekant fietste ik door naar de warande, daarna maakte ik een rondje in gageldonk en toen was ik ongeveer 6/7 uur later weer thuis. Elke dag fietste ik door nieuwe straten. Ik kwam overal en nergens, en elke dag zag ik weer nieuwe gezichten. ‘Hé daar is de ijscoman, wat leuk!’. Aan iedereen vroeg ik of ze een ijsje wilde kopen, en het antwoord was vrijwel altijd hetzelfde: ‘Nee dankje’. Ondanks dat ik vrijwel geen winst maakte, vond ik het wel een leuke bezigheid, ik haalde er meer energie uit dan dat ik erin stopte.
Terwijl ik in januari 2019 mijzelf nog rijk zat te rekenen, begon ik eind augustus de ijskar dus stiekem steeds meer als hobby te beschouwen.
Het eerste ‘succes’
Toen ik na de zomervakantie weer naar school ging had ik natuurlijk minder tijd om rond te fietsen, daarnaast werd het ook steeds eerder donker. De enige wijk waar ik toen snel kon komen was Gageldonk. Doordat ik mijzelf beperkte tot één wijk, fietste ik meerdere keren door dezelfde straten. De eerste dag was net zoals alle andere, veel leuke reacties, maar weinig ijsjes. De tweede dag kreeg ik een opmerking die ik heel het seizoen nog niet had gehoord. In plaats van ‘Hé daar is de ijscoman, wat leuk!’ Hoorde ik ‘Hé daar is de ijscoman weer, wat leuk!’.
Hierop volgden vragen zoals ‘fiets je hier vaker?’, ‘jij was hier gisteren toch?’, maar ook ‘Kom je morgen weer?’. Toen ik op de derde dag op rij door gageldonk had gefietst, kwam ik na 3 uur fietsen thuis met €70. Uitgerekend was dit ongeveer €15 winst per uur. Ik had mijn hele leven nog nooit zó veel geld verdiend in 3 uur tijd. Dit heb ik toen bijna drie weken op dezelfde manier gedaan, totdat de temperaturen gingen dalen en het seizoen voorbij was.
Dankzij deze laatste drie weken heb ik mijn investering van €1800 terug kunnen verdienen, en hield ik na een heel wat uren fietsen €971,60 over.
Klantenbinding
Toen het seizoen van 2019 was afgelopen kwam ik op het idee om langs drukbezochte wandel- en fietsroutes ook ijsjes te gaan verkopen. Om precies te zijn bij ‘Fort de Roovere’ in Halsteren. Omdat mijn ijskar heel zwaar is en Fort de Roovere daarom veel te ver is om naartoe te rijden, kwam ik op het idee om vanuit een bezorgfiets daar ijs te laten verkopen. Na wat brainstormen kwam ik op het ontwerp van de ijsfiets, heb ik de materialen en spullen besteld en ben ik aan de slag gegaan.
Voordat ik met de ijsfiets op pad zou gaan, ging ik eerst met de ijskar fietsen. Waar ik niet bij stil stond was dat door de coronapandemie een heel groot deel van de mensen thuis zat. Mensen hadden al dagenlang niets te doen en niets beleefd, totdat de ijscoman voor de deur stond. Daarnaast was het begin april ook nog eens ±23 graden.
Je raad het al, toen ik voor het eerst met de ijskar door de wijk reed werd het megadruk! De mensen waren blij om een praatje te maken en hadden iets om elke dag naar uit te kijken. 2020 is daarom ook het jaar waarin De IJskar een begrip is geworden in Gageldonk. De klantenkring die ik toen heb opgebouwd is uiteindelijk de fundering geweest van het succes van De IJskar.
Omdat ik toen 7 dagen per week door Gageldonk fietste met de ijskar, heb ik het idee van de ijsfiets laten gaan. Door de drukte en het succes, stond mijn hoofd er niet naar. Daarnaast kwam ik er ook snel achter dat ik de klantenbinding in de wijk niet alleen leuk vond, maar dat het ook zorgt voor een vaste inkomstenbron. Iets wat je bij impulsverkoop, zoals bij drukke wandel- en fietsroutes minder snel opbouwt.
2021
Dit was een rustig jaar. Het weer zat niet mee en vanwege corona waren er nog steeds geen feesten en partijen. Daarnaast had ik het ook druk met school… Desondanks heb ik dit jaar goed wel goed kunnen gebruiken om de wijk te verkennen en de fietsroute uit te stippelen. In de afgelopen jaren zijn er straten bijgekomen en afgevallen, maar de huidige route (2024) is in 2021 ontstaan.
2022
Ten opzichte van 2021 was 2022 een goed jaar voor De IJskar. Het weer was mooi, de feesten en partijen begonnen redelijk op gang te komen en in de wijk liep het lekker.
Halverwege het seizoen van 2022 begon ik wel te merken dat de omzet in de wijk begon te stagneren. Ik was zeker tevreden, maar het is altijd al mijn doel geweest om zo veel mogelijk mensen blij te maken. Daarom besloot ik om mijn verdienmodel opnieuw kritisch te onderzoeken.
De fietsroute was al geoptimaliseerd, harder fietsen is geen optie en ik kon er natuurlijk ook niet voor zorgen dat er meer mensen komen wonen. Ik kwam er dus vrij snel achter dat ik tegen een capaciteitsprobleem aanliep. Tegelijkertijd begon ik ook te beseffen dat voor het scheppen van ijsjes op feesten, partijen en evenementen dit capaciteitsprobleem niet aan de orde is. Daarom besloot ik om het volgende seizoen de focus te leggen op feesten, partijen en evenementen.
Een nieuw bedrijfsmodel
Dit jaar ga ik met De IJskar meer de focus leggen op feesten, partijen en evenementen. Hiervoor is het belangrijk dat de website goed vindbaar is. Daarnaast is het belangrijk dat er makkelijk offertes kunnen worden aangevraagd. Daarom heb ik voordat het seizoen van 2023 begon een gloednieuwe website gebouwd.
Toen ik eenmaal was begonnen aan het bouwen van de nieuwe website, zei mijn onderbuikgevoel dat ik nog een ijskar nodig ga hebben. Vlak voor het seizoen van 2023 heb ik daarom exact dezelfde ijskar nagebouwd.
Het seizoen begon niet al te best, maar toen het eind april eenmaal lekker weer werd, begonnen de boekingen langzamerhand op gang te komen.
Toen we in Juni bijna elk weekend volgeboekt zaten bleek dat het een goede zet was om de tweede ijskar bij te bouwen.
Dankzij de tweede ijskar konden wij met Team De IJskar heel veel mensen blij maken op alle boekingen en kon ik zelf met de oude ijskar door de wijk fietsen om ook daar alle vaste klanten blij te maken met een ijsje.